زر ناب

چادرش را گرفته بود محکم

روی چهاردهمین  ماه سرخ از سیلی زمستانی.

از کوه، اصرار که:

ماه من!

بیشتر می آید به قرص ماهت 'آن' ستاره.

و از ماه که: ستاره ی من چشم های توست؛ همین'

آخر بیست و دو هزار تومان بود؛ آن'.

و هفده هزار تومان؛ این'.

بدلی بود هر دو گوشواره.