سکوت
سه شنبه, ۲۶ بهمن ۱۳۹۵، ۰۳:۰۶ ب.ظ
لب فروبسته ام از ناله و فریاد ولی
دل ماتمزده در سینه من نوحه گر است
گریه و خنده آهسته و پیوسته من
همچو شمع سحر آمیخته با یکدیگر است
داغ جانسوز من از خنده خونین پیداست
ای بسا خنده که از گریه غم انگیزتر است
- ۹۵/۱۱/۲۶